Coronacrisis: regering drukt rechts beleid door
De regering nam tijdens het paasweekend nieuwe coronamaatregelen. Ze ging eindelijk in op de vraag van de vakbonden om voor de getroffen volledig werklozen de daling van de werkloosheidsuitkeringen en de looptijd van de inschakelingsuitkeringen met drie maanden te bevriezen. Dat geldt ook voor de referteperiode voor het zogenaamde ‘kunstenaarsstatuut’. Want nu werk zoeken is uiterst moeilijk.
Helaas: de rechtse regering ziet de coronacrisis als een kans om zonder enig overleg, eenzijdig meer flexibilisering door te duwen. Het gaat om de volgende flexibiliteitsmaatregelen waarvan we ons de vraag kunnen stellen of ze tijdelijk dan wel permanent zullen zijn.
1# Werknemers in de essentiële sectoren moeten nog meer overuren te presteren, tot 220 uur bovenop wat nu al toegelaten is. Onbelast. Zonder enige zorg voor het welzijn van werknemers. Zonder recht op inhaalrust. Zonder overwerktoeslag. Zonder respect voor de Europese grens van 48 uur gemiddeld per week. Zonder oog te hebben voor de indirecte kost voor de samenleving en de sociale zekerheid. En dus ook zonder sociaal overleg.
2# Het verbod op terbeschikkingstelling wordt eenzijdig aan de kant geschoven voor uitbesteding van personeel aan essentiële bedrijven. Zonder sectoraal of bedrijfsoverleg. Zonder enige garantie dat het loon minimaal blijft behouden Zonder garanties op afdoende bescherming in de nieuwe werkomgeving.
3# De beperkingen op studentenjobs (maximum 475 uur per jaar) worden aan de kant geschoven. Ten koste van de tijdelijke en volledig werklozen en ten koste van de inkomsten van de sociale zekerheid. Terwijl er voor studenten die de voorbije maand hun job verloren hebben, nog steeds geen sociaal vangnet is voorzien.
4# In de essentiële activiteiten wordt, opnieuw: zonder bedrijfsoverleg en zonder sectorale omkadering, opeenvolging van tijdelijke contracten mogelijk.
Intussen gaan, zoals te verwachten was, langs werkgeverskant al stemmen op om de maatregelen uit te breiden naar andere sectoren en langdurig te verlengen.
De vakbonden hekelen het onevenwichtige crisisbeleid en eisen meer maatregelen en controle voor de bescherming van de werkende mensen tegen gezondheidsrisico’s. En meer adequate sociale bescherming, voor zowel tijdelijk werklozen, volledig werklozen als zieken. Dit, met bijzondere aandacht voor flexwerkers (tijdelijken en uitzendkrachten) die hun job verloren en voor zij die vandaag zelfs niet kunnen terugvallen op de sociale zekerheid zoals jobstudenten, digitale platformwerkers en volledig werklozen zonder voldoende arbeidsdagen.
